Strój liturgiczny


W czasie nabożeństw odprawianych w ramach Rekolekcji używamy historycznych strojów Kościoła Zachodniego - tj. alby i stuły. Strój ten jest powszechnie używany na całym luterańskim świecie. Także w KE-A jest on uznany jako 3-ci oficjalny strój liturgiczny.


Alba - z łaciny "biała".
Jest to biała (bądź kremowa, lub szara) sięgająca do kostek szata liturgiczna. Pierwotnie była strojem chrzestnym. Alba jako strój chrzestny, może być używana zarówno przez ordynowanych (duchownych), jak i nieordynowanych (studentów teologii, praktykantów, konfirmantów, kościelnych, lektorów itp)






Stuła jest symbolem urzędu Kościoła.
Według tradycji biskup zakładał stułę tak, że swobodnie opadała ona ku dołowi, prezbiterzy (księża/pastorzy) krzyżowali ją na piersi, a diakoni zawieszali ją na lewym ramieniu, a związywali bądź zapinali na prawym boku.
Praktyka ta występuje do dziś także w niektórych Kościołach Luterańskich - np. w Szwecji. W Polsce zarówno biskupi jak i księża zakładają stułę w ten sposób by swobodnie opadała ku dołowi, a diakoni w sposób tradycyjny opisany powyżej.
W praktyce liturgicznej Wspólnoty Świętego Pawła trzymamy się rozwiązania przyjętego w Polsce.